دیرگاهیست در این تنهایی

 

رنگ خاموشی در طرح لب است

 

بانگی از دور مرا میخواند

 

لیک پاهایم در قیر شب است

 

 

رخنه ای نیست در این تاریکی

 

در و دیوار بهم پیوسته

 

سایه ای لغزد اگر روی زمین

 

نقش وهمی ست ز بندی رسته

 

 

نفس آدم ها

 

سر به سر افسرده است

 

روزگاری ست در این گوشه ی پژمرده هوا

 

هر نشاطی مرده است

 

 

دست جادویی شب

 

در به روی من و غم می بندد

 

میکنم هر چه تلاش

 

او به من می خندد

 

 

نقش هایی که کشیدم در روز

 

شب ز راه آمد و با دود اندود

 

طرح هایی که فکندم در شب

 

روز پیدا شد و با پنبه زدود

 

 

دیرگاهیست که چون من همه را

 

رنگ خاموشی در این طرح لب است

 

جنبشی نیست در این خاموشی

 

دست ها، پاها در قیر شب است

 

 

سهراب سپهری

 

 

لطفا برای حمایت از وبلاگ خودتون فقط 15ثانیه به ما وقت بدید و رای بدین

وبلاگ برتر در تاپ بلاگر

 

وبلاگ برتر در تاپ بلاگر

نظرات شما عزیزان:

merila

ساعت20:50---11 دی 1390

[وب سایت]

salam azizam miCc az inke be webam sar zadii azizam manam shomaro link kardamپاسخ:ممنون دوست عزیزم خیلی ممنون

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: